Իբր Ընծայատրութիւն. տըւչութիւն ընծայից.
Ուրախացուցանելով զբարերարն փրկիչ եւ հաշտ՝ արժանաւոր ընծատրութեամբ. (Սարկ. քհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընծատրութիւն | ընծատրութիւնք |
| accusatif | ընծատրութիւն | ընծատրութիւնս |
| génitif | ընծատրութեան | ընծատրութեանց |
| locatif | ընծատրութեան | ընծատրութիւնս |
| datif | ընծատրութեան | ընծատրութեանց |
| ablatif | ընծատրութենէ | ընծատրութեանց |
| instrumental | ընծատրութեամբ | ընծատրութեամբք |