ԸՆԾԱՅԲԵՐՈՒԹԻՒՆ կամ ԸՆՁԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ. cf. ԸՆԾԱՅԱԲԵՐՈՒԹԻՒՆ.
Ոչ երբէք նուազեցուցանէր զհոգեւորացն ընծայբերութիւն. (Ճ. ՟Ա.։)
Ոչ ի բաց մերժեալ զսակաւ ընձաբերութիւնս. (Ոսկ. լուս.։) (տպ. դուզնաքեայ ընծայաբերութիւն։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընծայբերութիւն | ընծայբերութիւնք |
accusatif | ընծայբերութիւն | ընծայբերութիւնս |
génitif | ընծայբերութեան | ընծայբերութեանց |
locatif | ընծայբերութեան | ընծայբերութիւնս |
datif | ընծայբերութեան | ընծայբերութեանց |
ablatif | ընծայբերութենէ | ընծայբերութեանց |
instrumental | ընծայբերութեամբ | ընծայբերութեամբք |