s.

ԸՆԴՈՒՆԱՅՆԱՐՈՒԵՍՏՈՒԹԻՒՆ (ԸՆԴՈՒՆԱՅՆԱՐՀԵՍՏՈՒԹԻՒՆ) Ընդունայն եւ անօգուտ արուեստ.

Վասն ընդունայնարուեստութեանց եւ չարարուեստութեանց, որք ոչ ունին պիտանի կատարումն ի կենցաղումս. եւ ընդունայնարհեստութիւն է՝ լարախաղացութիւն, եւ այլն. (Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդունայնարուեստութիւն ընդունայնարուեստութիւնք
accusatif ընդունայնարուեստութիւն ընդունայնարուեստութիւնս
génitif ընդունայնարուեստութեան ընդունայնարուեստութեանց
locatif ընդունայնարուեստութեան ընդունայնարուեստութիւնս
datif ընդունայնարուեստութեան ընդունայնարուեստութեանց
ablatif ընդունայնարուեստութենէ ընդունայնարուեստութեանց
instrumental ընդունայնարուեստութեամբ ընդունայնարուեստութեամբք