adj.

ἁντίτυπος ictum repellens, durus եւ contrarius Դիմահար. պինդ. կարծր. եւ Հակառակ. ընդդէմ.

Մինչեւ անկցի ի մարմին ընդդիմատիպ. (Նիւս. բն.։)

Շօշափելիք ընտրէ ի միմեանց զընդդիմատիպն եւ զփաղփունսն. (Գր. հր.։)

Հրոյ ջերմութիւնն առ ընդդիմատիպսն կամ առ հակառակսն էութիւնս կա՛մ ոչինչ կամ աղօտ ինչ շաւիղ ի ջեռուցանօղ ներգործութենէ ցուցանի. (Դիոն. երկն.։)

Դարձեալ զընդդիմատիպն իմաստասիրեսցուք. (Քեր. քերթ.։)

Յայն իմանալի աչքն՝ յոր լոյս հոգւոյն Աստուծոյ ծագէր, ծագեաց ընդդիմատիպ խաւար. (Լմբ. սղ.։)