ԸՆԴԴԻՄԱՅԱՐԱԿԱՅ ԸՆԴԴԻՄԱՅԱՐԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ. ԸՆԴԴԻՄԱՅԱՐԱԿԱՅՈՒՄՆ, յման. ἁντιπαράστασις conflictio Ձեռնարկ զօրաւոր, որ նախ ներէ հակառակորդին, եւ ապա եղծանէ զնոյն, եւ զճշմարիտն հաստատէ. ուր Ընդդիմակայութիւն պնդէ լոկ զիւր փաստ
Ըստ երկուս յեղանակաց պատահեմ ձեզ, ընդդիմակայութեամբ, եւ ընդդիմայարակայութեամբ։ Ընդդիմայարակայման պիտանացեալ՝ ասեմք, զի թէպէտեւ տամք զէն ի հոմանուանց գոլ, այլ ո՛չ եթէ այսուիկ անգիտելի է. քանզի եւ այլն. (Սահմ. ՟Ա։)
Ընդդիմայարակայիւն հզօրապէս առնէ զայս. եւ այլն. (Լծ. սահմ.։)
Կարծիք նոցա յանդիմանի՝ յառաջագոյն ընդդիմութեամբ, եւ ապա ընդդիմայարակայութեամբ. (Մխ. ապար.։)