adj.

Ընդդիմակ. հակառակ. ներհական.

Թուին իմն հակառակ կալ իրերաց ըստ ընդդիմական բնութեանն. (Բրս. չար.։)

Հնարագէտք կարեն արգելուլ ընդդիմական շնչով զջուր յամանի. (Եփր. աւետար.։)

Զհամբարտակ ընդդիմականաց կարծեաց քակտել։ Ընդդիմականք են միմեանց՝ ասացեալ ամուսնութիւնքս. (Փիլ. իմաստն.։)

Ընդդիմական ներհակօք զիրեարս բախեալ. (Նար. մծբ.։)

Ընդդիմական բանիւք. (Ճ. ՟Բ. (որ ի Ճ. ՟Ա. ընդդիմակաց)։)