hy    |   fr

Էաւորութիւն

cf. ԷԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Զանշօշափելի էաւորութիւնդ ի մարմնի թանձրացուցեալ, լինելով որդիդ Աստուծոյ որդի կուսին. (Ճշ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif էաւորութիւն էաւորութիւնք
accusatif էաւորութիւն էաւորութիւնս
génitif էաւորութեան էաւորութեանց
locatif էաւորութեան էաւորութիւնս
datif էաւորութեան էաւորութեանց
ablatif էաւորութենէ էաւորութեանց
instrumental էաւորութեամբ էաւորութեամբք