adj.

ԶՐԱՅԱՀՈՒՐ կամ ԶՐԱՑԱՀՈՒՐ. Բառ անստոյգ. թերեւս որպէս՝ Զրախօս յահուր. փճախօս.

Արդ դու, ո՛վ յօդաբան եւ զրացահուր (կամ զրայահուր,) ի՞բր գերաթռեար եւ այլն. (Թէոդոր. մայրագ.։)