adj.

Ի զուր խաբօղ սնոտեօք.

Զրախաբ օձին, կամ չարին. (Գանձ.։)

Զրախաբ անձին օրինակ է բազում անգամ, որ զսուտն կարկատէ. (Կլիմաք.։)