hy    |   fr

Զրադատութիւն

s.

Դատաստան զուր. անիրաւութիւն.

Յորժամ ի յԱմասիայ զրադատութեամբ կշտամբէր. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ձ՟Է։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զրադատութիւն զրադատութիւնք
accusatif զրադատութիւն զրադատութիւնս
génitif զրադատութեան զրադատութեանց
locatif զրադատութեան զրադատութիւնս
datif զրադատութեան զրադատութեանց
ablatif զրադատութենէ զրադատութեանց
instrumental զրադատութեամբ զրադատութեամբք