ԶՈՒԳԱՃԱՆԱՊԱՐՀՈՒԹԻՒՆ ԶՈՒԳԱՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹԻՒՆ. συνοδία, σύνοδος . ըստ յն ձայնին, Ուղեկցութիւն. զուգընթացութիւն. ընթացակցութիւն. այլ իմաստից, Սիւնհոդոս, ժողով. հաւաքումն. միաբանութիւն. եւ Միաւորութիւն բնութեանց ի Քրիստոս.
Միւս եւս ընկեր շարայարութեան, կամ զուգաճանապարհութեանն. որ է անհեթեթ թարգմանութիւն յն. ձայնիս՝ սինօտի՛ա. (Ճ. ՟Ե.։)
Զհեղեղածուփ անդնդաձիգ սահանացն երկնահոս զուգաճանապարհորդութեան. (Արծր. ՟Դ. 11։)
Ըստ զուգաճանապարհորդութեան զբարին միականապէս պարունելով. (Մաքս. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զուգաճանապարհութիւն | զուգաճանապարհութիւնք |
| accusatif | զուգաճանապարհութիւն | զուգաճանապարհութիւնս |
| génitif | զուգաճանապարհութեան | զուգաճանապարհութեանց |
| locatif | զուգաճանապարհութեան | զուգաճանապարհութիւնս |
| datif | զուգաճանապարհութեան | զուգաճանապարհութեանց |
| ablatif | զուգաճանապարհութենէ | զուգաճանապարհութեանց |
| instrumental | զուգաճանապարհութեամբ | զուգաճանապարհութեամբք |