ԶՈՒԳԱՃԱՆԱՊԱՐՀՈՒԹԻՒՆ ԶՈՒԳԱՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹԻՒՆ. συνοδία, σύνοδος . ըստ յն. ձայնին, Ուղեկցութիւն. զուգընթացութիւն. ընթացակցութիւն. այլ իմաստից, Սիւնհոդոս, ժողով. հաւաքումն. միաբանութիւն. եւ Միաւորութիւն բնութեանց ի Քրիստոս.
Միւս եւս ընկեր շարայարութեան, կամ զուգաճանապարհութեանն. որ է անհեթեթ թարգմանութիւն յն. ձայնիս՝ սինօտի՛ա. (Ճ. ՟Ե.։)
Զհեղեղածուփ անդնդաձիգ սահանացն երկնահոս զուգաճանապարհորդութեան. (Արծր. ՟Դ. 11։)
Ըստ զուգաճանապարհորդութեան զբարին միականապէս պարունելով. (Մաքս. եկեղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զուգաճանապարհորդութիւն | զուգաճանապարհորդութիւնք |
| accusatif | զուգաճանապարհորդութիւն | զուգաճանապարհորդութիւնս |
| génitif | զուգաճանապարհորդութեան | զուգաճանապարհորդութեանց |
| locatif | զուգաճանապարհորդութեան | զուգաճանապարհորդութիւնս |
| datif | զուգաճանապարհորդութեան | զուգաճանապարհորդութեանց |
| ablatif | զուգաճանապարհորդութենէ | զուգաճանապարհորդութեանց |
| instrumental | զուգաճանապարհորդութեամբ | զուգաճանապարհորդութեամբք |