Ածելն զզով, կամ բերումն զովութեան. ցօղագին շնչումն.
Ի ժամանակ հնձոց բնութիւն մարմնոյ սիրէ զօդս զովածութեան հովուն. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զովածութիւն | զովածութիւնք |
| accusatif | զովածութիւն | զովածութիւնս |
| génitif | զովածութեան | զովածութեանց |
| locatif | զովածութեան | զովածութիւնս |
| datif | զովածութեան | զովածութեանց |
| ablatif | զովածութենէ | զովածութեանց |
| instrumental | զովածութեամբ | զովածութեամբք |