Զողոքիմ, Եցայ

ձ.

ԶՈՂՈՔԻՄ կամ ՈՐԶՈՂՈՔԻՄ. Խճողել. ուտել անյագաբար. (բառ անյայտ).

Այլ միանգամայն որ զողոքիցի եւ քաղցնուցու. (Սեբեր. ՟Թ։)