Զենոճռիմ, Ռեալ

ձ.

ԶԵՆՈՃՌԻԼ. Բառ անյայտ, թերեւս յունախառն բարդութեամբ. (որպէս զօզռէ՛օմէ կամ զօննիմէ) Զօրանալ, կամ գօտեւորիլ.

Խաչին զօրութեամբն զենոճռեալք. (Ժմ. յն.։)