ԶԱՆՑԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԶԱՆՑՈՒՄՆ. παράβασις transgressio Զանցանելն ըստ սահման, ըստ օրէնս. յանցաւորութիւն. օրինազանցութիւն.
Զայն՝ որ համարէին, թէ զանցաւորութիւն էր օրինացն, ի մէջ ածէին։ Նոցա թուէր, թէ զանցումն է օրինացն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 10։ ՟Ա. 22։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | զանցաւորութիւն | զանցաւորութիւնք |
accusatif | զանցաւորութիւն | զանցաւորութիւնս |
génitif | զանցաւորութեան | զանցաւորութեանց |
locatif | զանցաւորութեան | զանցաւորութիւնս |
datif | զանցաւորութեան | զանցաւորութեանց |
ablatif | զանցաւորութենէ | զանցաւորութեանց |
instrumental | զանցաւորութեամբ | զանցաւորութեամբք |