adj.

Որ պարզեաց զերկինս. վերաձգօղն երկնից.

Յերկնապարզ եւ յաշխարհաստեղծ աջոյն գրեցաւ մեզ դպրութիւն ուսման։ Զերկնապարզ բազուկսն տարածեալ. (Վրդն. պտմ. եւ Վրդն. ծն.։)

Կամ իբր Ընդ երկինս պարզեալ.

Ի բազուկ նորա երկնապարզ եւ ի խաչատարած. (Տօնակ.։ (որ հայի եւ ի նշ. ՟Ա)։)