adj. s.

Զուգօրական. որ է ի միջավայրն երկնից, կամ ի հասարակածն.

Որ ոչ էր լրումն պասեքին զկնի երկնամիջակի հասարակաւորութեանն. (Կամրջ.։)

Ընթացեալ ժամանէ ի կէտ երկնամիջակն (արեգակն զհասարակածիւ). (Զքր. կթ.։)

Կէտքն են այսոքիկ. (կէտ երկնամիջակ, եւ այլն. Տօմար.։)

Ասեն վարդապետք եբրայեցւոց, եթէ յերկնամիջակին իսկ էր (այսինքն ի հասարակածի՝) ստեղծումն (արեգական եւ լուսնի). (Շիր. զատիկ.։)