Երկեղածիմ

ձ.

ԵՐԿԵՂԱԾԻՄ կամ ԵՐԿԻՒՂԱԾԻՄ. Երկնչել. վարանիլ. խիթալ.

Մի՛ երկեղծիր, մի՛ զարհուրեալ դողար. չէ՛ երկեղծիք ե՛ղբարք, ես եմ տէր յիսուս, տէր մարգարէիցն. (Տաղ.։)