ԵՐԻՒԱՐ ԵՐԻՒԱՐԵԼ ԵՐԻՒԱՐՈՒԹԻՒՆ. cf. Երիվար, եւ այլն։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | երիւարութիւն | երիւարութիւնք |
accusatif | երիւարութիւն | երիւարութիւնս |
génitif | երիւարութեան | երիւարութեանց |
locatif | երիւարութեան | երիւարութիւնս |
datif | երիւարութեան | երիւարութեանց |
ablatif | երիւարութենէ | երիւարութեանց |
instrumental | երիւարութեամբ | երիւարութեամբք |