adj.

ԵՆԹԱՄՆԱԿԱՆ կամ ԵՆԹԱՄՆԱՅԱԿԱՆ. ὐπομένος permanens Իբր Մնացական. կայուն.

(Մասն ժամանակին) ոչ է ենթամնական (կամ ենթամնայական). (Արիստ. քանակ.։)

Մերթ՝ Որ ինչ դնի ի վերջ կոյս.

Յօդ՝ ենթամնական մասնիկ ելով. (՟,) զխաչեա՞լն խնդրէք. յարեաւ. (Քեր. քերթ.։)