s.

ԴՐՈՇՄՈՒՄՆ կամ ԴՐՈՇՈՒՄՆ. Կնքումն. արձանագրութիւն, եւ այլն.

Ի դրոշմանէ իւրմէ ծանիցէ զոչխարս իւր. (Ճ. ՟Ա.։)

Յայտնի դրոշմամբն՝ որ յարձանսն ափրիկեցւոց աշխարհին գրեալ կան. (Խոր. ՟Ա. 18։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դրոշումն դրոշմունք
accusatif դրոշումն դրոշմունս
génitif դրոշման դրոշմանց
locatif դրոշման դրոշմունս
datif դրոշման դրոշմանց
ablatif դրոշմանէ դրոշմանց
instrumental դրոշմամբ դրոշմամբք