s.

ԴՆԴՉՈՒՄՆ որ եւ ԴԴՉՈՒՄՆ, ԴՆԴՆՉՈՒՄՆ. Հնչիւն. խօշիւն. շշնջիւն. շչիւն.

Զեկատեայ զարհաւիրսն, եւ զխաւարային դնդչմունսն (կամ դդնչմունսն). (Ածաբ. յայտն.։)

Խաւարամած շտեմարանացն խօշիւնքն եւ դնդչմունք. (Անան. եկեղ։)

Դեւք փայլատակմամբք եւ արհաւրօք եւ ահագին դնդչմամբ կեղծաւորին. (Ոսկիփոր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դնդնչումն դնդնչմունք
accusatif դնդնչումն դնդնչմունս
génitif դնդնչման դնդնչմանց
locatif դնդնչման դնդնչմունս
datif դնդնչման դնդնչմանց
ablatif դնդնչմանէ դնդնչմանց
instrumental դնդնչմամբ դնդնչմամբք