Դիւցային, Յնոյ, Ոց

adj.

Իբր Դիւցազն. եւ Դիւցազնական. ազնուական. եւ Հոգեղէն. δαιμόνιος daemonicus

Աստուածային ինչ եւ դիւցային լինի առ իս ձայն. (Պղատ. սոկր.։)

Ո՛վ դիւցային, պահեա՛ (այսինքն դիտեա՛ ) զիս՝ հայելով յասացեալն յառաջագոյն. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)