adj.

ԴԻՒՐԱԹԻՒ ԴԻՒՐԱԹՈՒԵԼԻ. Դիւրաւ թուելի. սակաւաթիւ.

Սակաւ եւ դիւրաթիւս. (Գէ. ես. ՟Բ։)

Ոչ են դիւրաթուելիք, ոչ վնասքն, եւ ոչ հատուցմունքն առ ի տեառնէ. (Սարկ. հանգ.։)