cf. Ընդդիմայարակայութիւն.
Դիմակայութեամբ եւ դիմայարակայութեամբ եղծին զմտացածին բանս նոցա. (Տօնակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դիմայարակայութիւն | դիմայարակայութիւնք |
accusatif | դիմայարակայութիւն | դիմայարակայութիւնս |
génitif | դիմայարակայութեան | դիմայարակայութեանց |
locatif | դիմայարակայութեան | դիմայարակայութիւնս |
datif | դիմայարակայութեան | դիմայարակայութեանց |
ablatif | դիմայարակայութենէ | դիմայարակայութեանց |
instrumental | դիմայարակայութեամբ | դիմայարակայութեամբք |