Դժուարանինջ

adj.

δύσυπνος qui aegre dormit Որ դժուարաւ ննջէ. դժար քնացօղ, քունը չտանօղ.

Յորժամ կամիցին ննջեցուցանել զդժուարանինջսն ի մանկանցն մարքն, ոչ հանդարտութիւն սոցա մատուցանեն, այլ զներհակն շարժութիւնն. (Պղատ. օրին. ՟Է։)