adj.

ԴԺՈՒԱՐԱԼՈՒԱՆԱԼԻ ԴԺՈՒԱՐԱԼՈՒԱՑ. Զոր դժուար է լուանալ, մաքրել.

Զպէսպէս մեղսն եւ զխայծոտ եւ զդժուարալուանալի ի բաց ընկենու. (Մեկն. ղեւտ.։)

Վատթարացելոց դժուարալուանալի մեղօք։ Ոչինչ է դժուարալուանալի աստուծոյ ի ջնջելն. (Գէ. ես.։)

Լի՛ է գարշեցուցիչ ախտիւ եւ դժուարալուացաւ. (Սարկ. քհ.։)

Դժուարալուաց աղտ մեղաց, կամ մեղք. (Մաշկ.։ Վրդն. դան.։)