Դժոխաբանեմ

ն.

ԴԺՈԽԱԲԱՆԵԼ. Դժնդակ կամ դժոխային բանս խօսել. հայհոյել.

Որ ոչ համագոյական կուսին դժոխաբանէր զմարմինն քրիստոսի. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Զմարմինն տէրունական՝ զոր ի կուսէն առեալ, դժոխաբանիցէ. (Խոսրովիկ.։)