hy    |   fr

Դընդընչումն

ԴԴԸՉՈՒՄՆ կամ ԴԸԴԸՆՉՈՒՄՆ. որ եւ Դընդընչումն.

Ձայն հոսանաց ջուրց, խոխոջիւն. եւ Շչիւն անհեթեթ ձայնից եւ բանից. եւ Ծածանումն. կամ շարժլումն աչաց.

Ընդ որ անցանէ ահագին դըդընչմամբ գետն որոտան. (Ուռպ.։)

Խրախոյս տային խաւարային դդըչմամբ. (Յհ. կթ.։)

Հեշտալի եւ գողտրիկ աչացն դդչումն ժպտելոյ. (Փիլ. սամփս.։)

ԴԸԴԸՉԻՒՆ ԴԸՆԴԸՆՉՈՒՄՆ. cf. Դդըչիւն.

Գետն երասխ անցանէ ընդ խոխոմս ձիգս եւ նեղս, ահագին դընդըչմամբ իջանէ ի դաշտն. (Խոր. ՟Ա. 11։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դընդընչումն դընդընչմունք
accusatif դընդընչումն դընդընչմունս
génitif դընդընչման դընդընչմանց
locatif դընդընչման դընդընչմունս
datif դընդընչման դընդընչմանց
ablatif դընդընչմանէ դընդընչմանց
instrumental դընդընչմամբ դընդընչմամբք