adj.

ԴԵԼՓԱԿԱՆ որ եւ ԴԵՂՓԻԱԿԱՆ. δελφικός delphicus Սեպհական դելփի քաղաքի աքայիոյ, ուր ի մեհեանն ապողոնի պատգամախօս լինէր պիւթիա հարցուկն նստեալ ի վերայ եռոտանի սեղանոյ իբր աթոռոյ.

Ո՞ւր դիցես զդելփական զերեքոտանւոյ զխաբէութիւնն. (Ածաբ. ի յայտն.։)