cf. ԴԱՒԱՃԱՆՈՒԹԻՒՆ.
Զդաւաճանողութիւն նոցա գիտէր քաջ. (Ոսկ. գծ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դաւաճանողութիւն | դաւաճանողութիւնք |
accusatif | դաւաճանողութիւն | դաւաճանողութիւնս |
génitif | դաւաճանողութեան | դաւաճանողութեանց |
locatif | դաւաճանողութեան | դաւաճանողութիւնս |
datif | դաւաճանողութեան | դաւաճանողութեանց |
ablatif | դաւաճանողութենէ | դաւաճանողութեանց |
instrumental | դաւաճանողութեամբ | դաւաճանողութեամբք |