ն.

Դասակից առնել. դասել ի մի պար ընդ այլս.

Ընդ վերին զօրացն դասակցեաց (զմարդն). (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Որ անմարմնոց հոգեղինաց դասակցեցեր քրիստոս սուրբ զեկեղեցի. (Շար.։)

չ.

դասակցեմ, եցի. չ. դասկցիմ, եցայ. ձ. Դասակից լինել. համադասիլ. պարակցիլ.

Ընդ հրեշտակս՝ օրհնեմք զաստուած, ընդ սրբոցն դասակցեմք յերգս. (Ոսկ. ննջ.։)

Դասակցեալ անմարմնոցն մաքուր կուսութեամբ. (Շար.։)

Հրեշտակացն պարք պաշտպանեալ, ընդ առաքելոցն գումար դասակցեալ. (Նար. կուս.։)