adj.

Որ արժէ դանգ մի. մէկ ստըկնոց.

Գաղտակուրն դանդարժեայ, եւ ունի քար յինքեան պատուական քան զբազում տաղանդս ոսկւոյ. (Եփր. աւետար.։ Եփր. ի մարգարիտն.։)