ԳՐԳՈՒԱՂԵԼ. գրի եւ ԳԳՈՒԱՂԵԼ. ԳՐԹՈՒԱՂԵԼ, կամ ԴԴՈՒԱՂԵԼ. Բառ անյայտ, իբր Գրգլեկօք շրջիլ. ցնցոտիս զգենուլ. հեռի լինել ի փափկութեանց. խեղճ, ողորմելի հագնիլ՝ ըլլալ.
Պահք են եւ գրգուաղելն եւ գձձելն առանց լուանալոյ եւ օծանելոյ։ Ամենայն մարմինքն (աղքատին) գգուաղեալք եւ երիթացեալք. (Մանդ. ՟Գ. եւ ՟Ե։)
Ընդ ամենայն տիեզերս դդուաղեալք թափառականք. (Ոսկ. ես.։)