Գրարար, Ի, Աց

s.

Որ առնէ գիր հմայից եւ կախարդանաց.

Ընթանան առ գրարարս եւ առ պէսպէս աղանդս։ Թէ ոք թովիչ է եւ կամ ձեռն ինչ ոք ածէ յաչաղոյ, եւ դեղ հատանէ ջերման ... եւ զգրարարսն, եւ զայլ ամենայն նոյնպիսիս. (Կանոն.։)