Գլխաւոր. ծայրագոյն.
Մաքսաւորն եւ հայհոյիչն՝ գլխաւորական չարք։ Վասն այնորիկ եւ զգլխաւորականսն չարութեան ընտրեաց Քրիստոս, զի մի՛ իսպառ կորիցես. (Ոսկ. ի քանանացին.։)
Իսկ գլխաւորականն (միտքն) ի խելսն ասեն ունել զհաստատութիւն բնակութեան. (Փիլ. ել.։)
Տասն բան պատուիրանացս գլխաւորականք են. (Վրդն. ել.։)
Եւ գլխաւորիչ. բովանդակիչ. κεφαλαιωτικώς in summam redigens
Վերջին, եւ առաջնոցն միահամուռ գլխաւորական կատարումն. (Դիոն. եկեղ.։)