Գիտելն. ճանաչողութիւն. գիտութիւն. ընտրողութիւն.
Ծածկեցաւ յինէն անվրէպ գիտողութիւն ճշմարտաքնին հանդիպութեան. (Պիտ.։)
Զփորձ առնէր նախագոյն իւրոյ գիտողութեան. (ՃՃ.։)
(Շօշափական իմա՛ ի հրեշտակս) զօգտակարին կամ զվնասակարին հանճարով գիտողութիւն. (Դիոն.) յն. διαγνωστικόν discretio
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | գիտողութիւն | գիտողութիւնք |
accusatif | գիտողութիւն | գիտողութիւնս |
génitif | գիտողութեան | գիտողութեանց |
locatif | գիտողութեան | գիտողութիւնս |
datif | գիտողութեան | գիտողութեանց |
ablatif | գիտողութենէ | գիտողութեանց |
instrumental | գիտողութեամբ | գիտողութեամբք |