adj.

γνωστικός cognoscens Ճանաչողական, զգացօղ. ըմբռնօղ.

Այսոցիկ են ճաշակելիք՝ գիտողականք. (Նիւս. բն.։)

s.

ԳԻՏՈՂԱԿԱՆՆ. գ. τὸ γνωστικόν vis cognoscendi Կարողութիւն գիտելոյ. զօրութիւն ճանաչողական.

Ուսուցանէ մականունութիւն քերովբէին զգիտողականն նոցա։ Առաջին զարդ (կամ դասակարգութիւն) հրեշտակաց, յաւէտ քան զամենեսեան ունի զգիտողականն աստուածայնոյն գերագունի լուսափայլութեան հանճարոյ. (Դիոն.։)