adj.

Նման գիշոյ կամ գիշատելոյ. փաչատած, գէշ.

Զի է գիրս գիշատեսակ եւ զազիր. (Յիշատ.։)

Առ գիշատեսակն իւր լինելոյ ոչ իշխէ (նեռն ի սկզբան անդ) պարզաբար ասել զանձնէ իւրմէ, եթէ ես եմ քրիստոսն։ Խեղաթիւր եւ գիշատեսակ որպէս զամենայն խեղս՝ որ են յաշխարհի. (Պիտառ.։)