ԳԻՆԱՐԲՈՒԹԻՒՆ ԳԻՆԱՐԲՈՒՄՆ. cf. ԳԻՆԱՐԲՈՒՔ. կամ իբր Արբեցութիւն.

Եւ ոչ գինարբութեան եւ ուրախութեան հարսանեաց. (Շ. ընդհանր.։)

Իսկ զգինարբումն եւ զարբեցութիւն ... ունէր անյագ եւ անթիւ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Տեղի ճաշոց եւ ընթրեաց, եւ հանգանակաւ գինարբութեան. (Սարկ. հանգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գինարբութիւն գինարբութիւնք
accusatif գինարբութիւն գինարբութիւնս
génitif գինարբութեան գինարբութեանց
locatif գինարբութեան գինարբութիւնս
datif գինարբութեան գինարբութեանց
ablatif գինարբութենէ գինարբութեանց
instrumental գինարբութեամբ գինարբութեամբք