Գերավախճան

adj.

ὐπερτελής supraquam perfectus Գերագոյն ի կարգի վախճանի. գերակատար.

Եւ է ամենայնի սկիզբն եւ բովանդակութիւն, գերասկիզբն, եւ գերավախճան. (Դիոն.։)