adv.

ԳԵՐԱԶԱՐԴԱԲԱՐ ԳԵՐԱԶԱՐԴԱՊԷՍ. ὐπερκοσμίως supermundialiter Գերագոյն վայելչութեամբ. շքեղագոյնս. փառօք. մանաւանդ Չնաշխարհիկ եւ գերաշխարհիկ կարգաւ, կամ օրինկաւ վերին զուարթնոց.

Եւ որքան այլ ինչ երկնայնոցն էութեանցն է, գերազարդաբար մեզ օրինակաւ աւանդեցաւ։ Առ աստուածապետական նմանութիւն գերազարդաբար հայել. (Դիոն.։)

Բարւոք եբեր ի վերայ զգերազարդաբարն, այսինքն անմարմնապէս եւ աննիւթաբար. (Մաքս.։)

Ի բարձրն կոյս գերազարդաբար վերաբերիլ. (Շ. հրեշտ.։)

Գերազարդապէս ի բարձրագոյն իմացումնն յառեալ. (Լմբ. սղ.։)

Աստուածաբանքն է ինչ որ կենցաղապէս եւ օրինօք տեսանեն, եւ է ինչ որ գերազարդապէս եւ գիտողաբար. (Դիոն.։)