s.

ԳԵՂԵՑԿԱՅԱՐՄԱՐՈՒԹԻՒՆ ԳԵՂԵՑԿԱՅՕԴՈՒԹԻՒՆ. διακόσμοσις decus, εὑαρμοστία bona harmonia Գեղեցկայարմարն գոլ. բարեչափութիւն.

Ըսա իրին լինիցին գեղեցկայարմարութեան օրինացն. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Գերագոյն ազնիւն (աստուած) գեղեցիկ ասի որպէս ամենայն գեղեցկայօդութեան եւ պայծառութեան պատճառ. (Դիոն. ածայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գեղեցկայօդութիւն գեղեցկայօդութիւնք
accusatif գեղեցկայօդութիւն գեղեցկայօդութիւնս
génitif գեղեցկայօդութեան գեղեցկայօդութեանց
locatif գեղեցկայօդութեան գեղեցկայօդութիւնս
datif գեղեցկայօդութեան գեղեցկայօդութեանց
ablatif գեղեցկայօդութենէ գեղեցկայօդութեանց
instrumental գեղեցկայօդութեամբ գեղեցկայօդութեամբք