s.

ԳԵՂԵՑԿԱՅԱՐՄԱՐՈՒԹԻՒՆ ԳԵՂԵՑԿԱՅՕԴՈՒԹԻՒՆ. διακόσμοσις decus, εὑαρμοστία bona harmonia Գեղեցկայարմարն գոլ. բարեչափութիւն.

Ըսա իրին լինիցին գեղեցկայարմարութեան օրինացն. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Գերագոյն ազնիւն (աստուած) գեղեցիկ ասի որպէս ամենայն գեղեցկայօդութեան եւ պայծառութեան պատճառ. (Դիոն. ածայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գեղեցկայարմարութիւն գեղեցկայարմարութիւնք
accusatif գեղեցկայարմարութիւն գեղեցկայարմարութիւնս
génitif գեղեցկայարմարութեան գեղեցկայարմարութեանց
locatif գեղեցկայարմարութեան գեղեցկայարմարութիւնս
datif գեղեցկայարմարութեան գեղեցկայարմարութեանց
ablatif գեղեցկայարմարութենէ գեղեցկայարմարութեանց
instrumental գեղեցկայարմարութեամբ գեղեցկայարմարութեամբք