Գեղեցկութիւն.
Երթան ի կատարելութիւն եւ ի զօրութիւն հոգւոյ, յուրախութիւն եւ ի գեղաւորութիւն. (Սարկ. քհ.։)
Դրախտ փափկասնոյց զանազանափթիթ բողբոջիւք, զանազան գեղաւորութեամբ. (Թէոդոր. ի կոյսն.։)
Որոց զըստ բնութեան ունին զարդս եւ գեղաւորութիւն հաճելի՝ (տունկք). (Սարկ. հանգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գեղաւորութիւն | գեղաւորութիւնք |
| accusatif | գեղաւորութիւն | գեղաւորութիւնս |
| génitif | գեղաւորութեան | գեղաւորութեանց |
| locatif | գեղաւորութեան | գեղաւորութիւնս |
| datif | գեղաւորութեան | գեղաւորութեանց |
| ablatif | գեղաւորութենէ | գեղաւորութեանց |
| instrumental | գեղաւորութեամբ | գեղաւորութեամբք |