hy    |   fr

Գաւկայ

ԳԱՎԻՆ որ եւ ԳԱՒԻԿ, կամ ԳԱՒԿԱՅ. cf. ՎԻՆ. Ազդ քնարի. որպէս յն. կիթառ.

Գավին (կամ վին) հարկանել, եւ զքարինս գռնչեցուցանել. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Գաւկայ արուեստն յարմարականք. (Պտմ. աղեքս.։)