adj. s.

ԳԱՐԵԴԻՒԹ կամ ԳԱՐԷԴԻՒԹ. Կախարդ կամ հմայօղ, որ դիւթէ ի ձեռն գարւոյ.

Որպիսի ինչ՝ ալիւրադիւթքն եւ գարեդիւթքն, եւ հարցուկքն եւ այլ այսպիսիք, որպէս հնչել ականջաց, եւ մարմնոյ խաղալ. (Մխ. երեմ.։)

Հարցուկք եւ կախարդք, եւ հաւակռիչք, գարեդիւթ, եւ այլ սոյնպիսիքն. (Տօնակ.։)