ԳԱՆՁԱԳԻՆ ԱՌՆԵԼ. Գանձիւ կամ ընչիւք գնել, մանաւանդ ի յիշատակ եկեղեցւոյ.
Սա գանձագին արար զգաւառն արշարունեաց յազգէն կամսարականաց. (Ասող. ՟Բ. 2։)
Զծովակն՝ որ էր իմ հայրենիք, գանձագին արարի։ Գանձագին արարի զհռչակաւոր սուրբ ուխտս։ Աւանդեցաք ի սա գեօղս եւ ագարակս գանձագինս. (Յիշատ. կամ արձանագիր։)
ԳԱՆՁԱԳԻՆ. ա. cf. ԱՐԾԱԹԱԳԻՆ.
Երբեմն ծառայ էի մարդոյ գանձագին, եւ այժմ ծառայ քրիստոսի. (Հ=Յ. փետր. ՟Ժ՟Ե.։)