adj.

Բո՛ւռն կամ բռնի յինքն ձգօղ. եւ Տառապեցուցիչ.

Իւրաքանչիւր ոք ածօղ եւ բռնաձիգք, կորզօղ ունելով բնութիւն. (Փիլ. իմաստն.։)

Ոչ բռնաձիգ դահճացն ձեռօք յակամայս պարտաւորեալ. (Նար. մծբ.։)

Ի տարակուսանս արկանել վտանգից (լեռնային վայրաց) բռնաձիգ չարութեամբն. (Պիտ.։)